Tuesday, September 28. 2010
Belangrijke informatie over de kadotip / vouchers
In onze laatste post lieten we jullie weten dat jullie ons blij kunnen maken met een bijdrage voor onze huwelijksreis. Hiervoor hebben we symbolische vouchers laten maken die je vanaf onze website kunt downloaden en printen.
De vouchers zien er alleen zo professioneel uit dat onbedoeld de indruk is gewekt dat deze vouchers van zichzelf een echte waarde hebben.
De vouchers zelf kunnen we in ‘t buitenland jammergenoeg niet inleveren. De centjes die jullie in de envelop erbij doen wel
De vouchers zien er alleen zo professioneel uit dat onbedoeld de indruk is gewekt dat deze vouchers van zichzelf een echte waarde hebben.
De vouchers zelf kunnen we in ‘t buitenland jammergenoeg niet inleveren. De centjes die jullie in de envelop erbij doen wel
Monday, August 16. 2010
Kadotip
Dat we stiekem al een paar jaar samenwonen voordat we gaan trouwen weet natuurlijk iedereen. Potten, pannen en servies genoeg dus. Dat we alles wat onze hartjes begeren allang hebben weet iedereen eigenlijk ook wel.
Jullie komst is ons grootste kado!
Maar als je niet met lege handen wilt komen, hieronder een aantal tips. Klik een van onderstaande honeymoon vouchers aan, print hem uit, bepaal zelf je bijdrage en maak onze huwelijksreis nog onvergetelijker. Beloven wij je dat je na afloop van onze huwelijksreis een garantiebewijsje ontvangt dat jouw bijdrage goed terecht is gekomen.
Jullie komst is ons grootste kado!
Maar als je niet met lege handen wilt komen, hieronder een aantal tips. Klik een van onderstaande honeymoon vouchers aan, print hem uit, bepaal zelf je bijdrage en maak onze huwelijksreis nog onvergetelijker. Beloven wij je dat je na afloop van onze huwelijksreis een garantiebewijsje ontvangt dat jouw bijdrage goed terecht is gekomen.
Sunday, August 8. 2010
The Proposal
Na het verhaal over onze ontmoeting en het verhaal achter de foto op de kaart, kan het verhaal achter het huwelijksaanzoek natuurlijk niet uitblijven. Voor wie het heeft gemist... The proposal!
December 2009, wie herinnert het zich niet. Een kleine tocht op Google levert de volgende kenmerkende info op over de winter van 2009/2010:
Met een gemiddelde temperatuur in De Bilt van 1,1 °C, tegen 3,3 °C normaal, was de winter van 2009/2010 de koudste sinds 1996. In het opwarmende klimaat komt een winter zoals deze ongeveer eens per vijftien jaar voor. De winter van 2009/2010 zal echter vooral te boek gaan als de sneeuwrijkste winter sinds 1979. (bron: weeronline)
Maar Rik liet zich niet zomaar weerhouden door centimeters sneeuw en een niet afhoudende stroom weeralarmen. Na een mislukte poging om bij de ouders van Leontine op bezoek te gaan om "dia's van Leontine's kindertijd op te halen" - de vader van Leontine had ze de volgende dag natuurlijk allang op de bus te gaan "Jongen, je hoeft toch niet helemaal deze kant op te komen voor een paar dia's!" - had Rik de moeder van Leontine toch echt bezworen dat hij even langs moest komen. Dus ja, door weeralarmen en bergen sneeuw vertrok Rik op 22 december naar Zevenaar. Om Leontine's hand te vragen. HOE romantisch.
Maar dat was slechts het begin. Op 2de kerstdag stonden Rik en Leontine klaar om naar Koen en Vita te vertrekken. Daar zouden de mannen gaan kokkerellen terwijl de vrouwen een lekker dagje uit naar Artis was beloofd. Klaar voor Artis met het koude winterweer (lees: sjawl, warme wanten, Uggs en oorwarmers) stapte Leontine nietsvermoedend in de auto... Om vervolgens 5 uur later in Barcelona uit het vliegtuig te stappen.
Rik had alles tot in detail gepland. Er lag al dagen een ingepakte koffer klaar, de tickets waren geboekt, paspoorten klaargelegd. Alles zonder dat Leontine er ook maar iets van had meegekregen. Voor het aanzoek zelf was Rik alleen overgeleverd aan de weergoden. Na een halfuur in de stromende regen en bergopwaards gezocht te hebben naar de Spaanse fonteinen van Montjuic besloot Rik over te gaan op plan B. Op de 24ste verdieping van het W hotel in de punt van Barceloneta ging Rik voor Leontine op de knieën. Natuurlijk zei ze ja.
December 2009, wie herinnert het zich niet. Een kleine tocht op Google levert de volgende kenmerkende info op over de winter van 2009/2010:
Met een gemiddelde temperatuur in De Bilt van 1,1 °C, tegen 3,3 °C normaal, was de winter van 2009/2010 de koudste sinds 1996. In het opwarmende klimaat komt een winter zoals deze ongeveer eens per vijftien jaar voor. De winter van 2009/2010 zal echter vooral te boek gaan als de sneeuwrijkste winter sinds 1979. (bron: weeronline)
Maar Rik liet zich niet zomaar weerhouden door centimeters sneeuw en een niet afhoudende stroom weeralarmen. Na een mislukte poging om bij de ouders van Leontine op bezoek te gaan om "dia's van Leontine's kindertijd op te halen" - de vader van Leontine had ze de volgende dag natuurlijk allang op de bus te gaan "Jongen, je hoeft toch niet helemaal deze kant op te komen voor een paar dia's!" - had Rik de moeder van Leontine toch echt bezworen dat hij even langs moest komen. Dus ja, door weeralarmen en bergen sneeuw vertrok Rik op 22 december naar Zevenaar. Om Leontine's hand te vragen. HOE romantisch.
Maar dat was slechts het begin. Op 2de kerstdag stonden Rik en Leontine klaar om naar Koen en Vita te vertrekken. Daar zouden de mannen gaan kokkerellen terwijl de vrouwen een lekker dagje uit naar Artis was beloofd. Klaar voor Artis met het koude winterweer (lees: sjawl, warme wanten, Uggs en oorwarmers) stapte Leontine nietsvermoedend in de auto... Om vervolgens 5 uur later in Barcelona uit het vliegtuig te stappen.
Rik had alles tot in detail gepland. Er lag al dagen een ingepakte koffer klaar, de tickets waren geboekt, paspoorten klaargelegd. Alles zonder dat Leontine er ook maar iets van had meegekregen. Voor het aanzoek zelf was Rik alleen overgeleverd aan de weergoden. Na een halfuur in de stromende regen en bergopwaards gezocht te hebben naar de Spaanse fonteinen van Montjuic besloot Rik over te gaan op plan B. Op de 24ste verdieping van het W hotel in de punt van Barceloneta ging Rik voor Leontine op de knieën. Natuurlijk zei ze ja.
Saturday, July 31. 2010
Huwelijksreis
Het verhaal achter De foto
Na ‘t “vis-bericht” (lees onze vorige blogpost "Hoe het allemaal begon" als je niet weet waar we ’t over hebben) liet Rik het er niet bij zitten. Na een etentje in Zabars volgde een bezoek van Rik in Chrysler PT Cruiser van z'n paps in Den Haag, een bezoekje aan de pizzeria in Amersfoort, een verhuiskaartje naar Almere. Binnen een paar weken werd er met regelmaat op en neer gependeld tussen Almere en Den Haag. En heel voorzichtigaan werden er plannen gemaakt voor de korte termijn toekomst.
En zo werd op 6 augustus 2005 DE foto van onze kaart geschoten. Tijdens de afsluiting van een zompig en modderig Dance Valley, waar iedereen uit z’n dak ging op de klanken van Paul van Dyk en waar helicopters een bloemen- en lintenzee uitstrooide over een uitzinnige menigte maakte Wouter dit kiekje van Rik en Leontine. Wie had toen gedacht dat die foto iets meer dan 5 jaar later op onze trouwkaart zou staan?
Thursday, July 22. 2010
Hoe het allemaal begon
Er waren eens… in twee steden hier ver vandaan, een mannetje en een vrouwtje. Het vrouwtje woonde in een klein studiootje in een zijstraatje van het Plein in Den Haag. Het mannetje woonde in Amersfoort en was naarstig op zoek naar woonruimte in Almere. Het mannetje werkte als hoofdnerd bij @Home. Het vrouwtje als account manager bij een bedrijf dat hele ingewikkelde dingen met financiele marktdata doet (iets met obligaties, futures, forwards, erg lastig allemaal) in Schiphol-Oost.
Op een heerlijke zaterdagzomeravond in juni 2005, de precieze datum weet niemand, hadden zowel het mannetje als het vrouwtje hetzelfde idee opgevat: een avondje lekker stappen in Panama, Amsterdam. Het vrouwtje was iets minder voorbereid als het mannetje en kwam de tent niet zomaar in. Gelukkig bood een collega van het vrouwtje, die – heel toevallig – een vriendin was van het mannetje, haar hulp aan om het vrouwtje en haar vriendinnen naar binnen te smokkelen. En zo gebeurde het dat het mannetje en het vrouwtje, op dezelfde avond, naast elkaar in Panama Amsterdam stonden.
Het mannetje was de kunst van het versieren een beetje (zeg maar gerust een beetje veel) verloren. Na uren dralen was de enige vriend die het mannetje nog wel in het versierproces wilde ondersteunen en nog niet naar huis was afgetaaid het ook zat en stapte hij op het vrouwtje af om haar nummer te vragen.
Een week later ontving Leontine een heel vreemd berichtje van Rik: “Ik heb een vis gevangen!”
Rik beweert nog steeds bij hoog en laag dat hij ECHT een vis had gevangen, je weet wel, zo’n glibberig ding met schubben en vinnen. In het slootje achter het logeeradres waar hij die avond van Panama had gebivakkeerd.
Maar iedereen wist wel beter; Rik had een vis gevangen. Rik had Leontine gevangen.
Op een heerlijke zaterdagzomeravond in juni 2005, de precieze datum weet niemand, hadden zowel het mannetje als het vrouwtje hetzelfde idee opgevat: een avondje lekker stappen in Panama, Amsterdam. Het vrouwtje was iets minder voorbereid als het mannetje en kwam de tent niet zomaar in. Gelukkig bood een collega van het vrouwtje, die – heel toevallig – een vriendin was van het mannetje, haar hulp aan om het vrouwtje en haar vriendinnen naar binnen te smokkelen. En zo gebeurde het dat het mannetje en het vrouwtje, op dezelfde avond, naast elkaar in Panama Amsterdam stonden.
Het mannetje was de kunst van het versieren een beetje (zeg maar gerust een beetje veel) verloren. Na uren dralen was de enige vriend die het mannetje nog wel in het versierproces wilde ondersteunen en nog niet naar huis was afgetaaid het ook zat en stapte hij op het vrouwtje af om haar nummer te vragen.
Een week later ontving Leontine een heel vreemd berichtje van Rik: “Ik heb een vis gevangen!”
Rik beweert nog steeds bij hoog en laag dat hij ECHT een vis had gevangen, je weet wel, zo’n glibberig ding met schubben en vinnen. In het slootje achter het logeeradres waar hij die avond van Panama had gebivakkeerd.
Maar iedereen wist wel beter; Rik had een vis gevangen. Rik had Leontine gevangen.